Chamádeme Simbad, Francisco Castro
O avó fai cousas raras. Esquécese de todo. Cámbialle o nome a todo o mundo. Incluso ao seu neto. Que se chama Paulo, pero que para o avó é Simbad o Mariñeiro.
As cadeiras son barcos e os piratas rodéanos por todas partes. E hai filibusteiros inimigos alí onde mires. Os adultos, coa súa mirada de adultos, non poden entender nada. Pero Paulo sí que comprende o avó. Porque é un neno con mirada de neno. El é o único que o entende. El é o único que, cando as cousas se poñan feas, vai saber como actuar.
Paulo, ou Simbad o Mariñeiro, tanto ten, loitará contra a enfermidade do avó, contra dos adultos e, sobre todo, contra do egoísmo.
http://franciscocastro.blogaliza.org/
https://www.facebook.com/franciscocastroveloso
Os Megatoxos, Anxo Fariña
Os Megatoxos son catro mozos que teñen que compatibilizar as clases no instituto, cunha dobre vida que os impulsa a viaxar na procura dunha cura para a súa mutación xenética, un cambio provocado por unha planta moi especial, o Toxo. Esta planta mutante ten, entre outras, a capacidade de viaxar no espazo e no tempo.
O día en que Ruxe, Faísca, Ninfa e Lúa comezaron o curso, apenas se coñecían. Mais un accidente inesperado fará que as súas vidas muden para sempre.
Decataranse de que teñen algo especial en común, máis aló de asistir ao mesmo instituto, e que nas súas vidas hai preocupacións máis fondas que entregar a tempo os traballos de clase. Estraños poderes, aventuras sorprendentes e misteriosos encontros. Os catro mozos terán que viaxar no tempo para procurar respostas na terra dos seus antepasados, os celtas...
.png)
Marcos Castro e Gonzalo Moldes
ResponderEliminarDámoslle un 10
Gustounos a historia porque era graciosa nalgunha das súas partes, e tamén era moitas as partes de misterio e aventura e tiñas moitas ganas de chegar ao final para coñecer o que lle sucedía o avó e a súa familia e coñecer o que lle sucedía a Paulo
María C e Sofía
ResponderEliminarAo libro chamademe simbad daámoslle un 9. Gustounos moito que Paulo quixera moito o seu avo aunque tivese alzehimer,a otra cousa é que o avo de Paulo non se esquecia nunca de Paulo e do seu irmá Bernardino.
Carlos e Alejandro (8) Parecéunos un libro entretenido e cunha historia en parte algo triste pero ben pensada, nótase que está traballada. Ademáis na historia hai un tema principal (todo o relacionado co avó) pero tamén hai máis temas que poderíamos dicir que son secundarios. Gustóunos bastente o libro.
ResponderEliminarDima Aparicio, Joel González y Santiago Landín
ResponderEliminarDámoslle un nove.
Gustounos moito o argumento do libro porque vese coma un neno coida ao seu avó, e como o libro preferido do ancián "Simbad o Mariñeiro" aparece reflectido no texto, xa que Paulo, para contentar ao seu avó, chámalle Capitán, Barbarrubia, Barbazul e Capitán dos Sete Mares.
O mais fermoso é que Paulo recibe unha mensaxe a modo de carta firmada polo Capitán dos Sete Mares, na que lle pide que vaia á Taberna do Pirata a buscar ao seu avó. Cando o atopa, o vello capitán vai cara ao neno e dille que Simbad faría o mesmo ca él. É un momento moi emotivo como un neno preocúpase mais do ancián que os propios adultos, e tamén a felicidade tan grande do avó ao sentirse tan querido.
Un libro moi ben levado.
Manuel e Mateo(8)
ResponderEliminarNon nos gustou a primeira parte porque non entretía é era moi aburrido. Cando enterouse de que os seus pais querían mandarlle á residencia e el non quería, o libro entretía máis.cando marchou o avó comezaba o misterio e nesa parte era na cal entretía máis este.
Gustos de Mateo: O meu persoaxe favorito é simbad.a miña parte favorita é cando lle envian a carta, haí é cando empeza o misterio.
Gusos de Manuel: O meu persoaxe preferido é o avó polas tonterías que fai e a miña escena favorita é cando están todos na taberna do pirata.
Fernando e Jorge
ResponderEliminarDámoslle un (8)
Parecéunos unha historia moi intrigante, cun gran misterio.
Pensamos que é divertido nas partes nas que o avó aparece inventando cousas e falando do seu irmán Bernardino.
Tamén saber como afecta unha enfermidade como o Alzheimer a unha familia, neste caso a de Paulo. Parecenos triste como as persoas, so porque teñas unha enfermidade xa te aparten ou intenten separarche deles, no libro isto pasa cando os pais de Paulo intentan mandar ao avó a unha residencia.
Marta e Lola (9)
ResponderEliminarGustounos moito porque era gracioso tiña partes de aventura e misterio.
Fíxonos gracia como Paulo e o avó xogaban aos piratas na casa e pareceunos moi fermoso que o avó confiara en Simbad para ir vuscalo a Taberna do Pirata é increibel como Paulo foi a buscalo ao bar do seu tío el só.
Martín e Raúl (8)
ResponderEliminarA primeira parte consideramos que era un pouco aburrida pero despois pareceunos interesante. Gustounos porque ensínanos un valor moi importante que é que hai que respectar e cuidar aos maiores e as demais persoas aínda que teñan algún problema como era o caso do avó de Paulo que tiña alzhéimer no libro tamén aparecen máis valores pero ese pareceunos o máis destacable.
Jaime e Pablo A
ResponderEliminarDémoslle un 8 gustounos moito o principio pero cada vez que iba pasando a historia as nosas ganas por léelo disminuía .
Gustounos todo ata que na historia o avo marchouse da sua casa por qué querían mételo nunca residencia sen o avo ,a historia nos parece que non iba tan bien sin embargo, ao
final da historia o avo volveu e nos volveu gustar ,a nosa escena favorita foi cando o pai
lle contaba a historia ao neno e lle correxia seguido, polo que seu pai pasaba a estar nervioso.
Jaime e Pablo A
ResponderEliminarDémoslle un 8 gustounos moito o principio pero cada vez que iba pasando a historia as nosas ganas por léelo disminuía .
Gustounos todo ata que na historia o avo marchouse da sua casa por qué querían mételo nunca residencia sen o avo ,a historia nos parece que non iba tan bien sin embargo, ao
final da historia o avo volveu e nos volveu gustar ,a nosa escena favorita foi cando o pai
lle contaba a historia ao neno e lle correxia seguido, polo que seu pai pasaba a estar nervioso.
Jaime
ResponderEliminarDeulle un oito.
Ao principio a historia gustoume moito pero cada vez que pasaba a historia as miñas ganas por léelo disminuía .
Isto é porque ao principio o avo estaba en casa e era un dos personaxes que maís se facía notar, cando marchouse da casa a historia, iban disminuindo as miñas ganas por léelo.
Sin embargo ao final a historia volveu a gustarme porque volveu o avó.
A miña escena favorita é cando o pai contalle a historia de chamádeme Simbad ao seu fillo.
Uxía
ResponderEliminarDoulle un 9 porque era moi entretido pero non me gustou moito a primeira parte
Ana del carmen (9)
ResponderEliminarNo fondo o libro gustoume moito. O autor intenta transmitir aos lectores que un neno pequeno sofre, entende e tamén pode facer moitas cousas polo seu avó ainda que os seus pais non o vexan, nunha familia que convive coa difícil enfermidade dexenerativa do avó. Pero ao pai de Paulo importáballe máis o seu traballo que a familia. Outro exemplo desta situación foi cando os seus pais falaron diante do avó de levalo a unha residencia pensando que non os escoitaba, pero en realidade entendía o que dicían e por iso un día decidiu marchar. Cando Paulo e a súa familia volveron para casa, non o atoparon e chamaron á Policía. Pasados uns días, o carteiro levou unha carta para Paulo. Era do avó... ! Contáballe que fora á Taberna do Pirata. Entón Paulo marchou só a cidade para velo. Pero os seus pais tamen foron ata alí e montouse unha discusión entre o pai de Paulo e o tio Bernardino.
O autor con todas estas situacións continúa transmitindo o sufrimento e a sensibilidade das persoas maiores enfermas, que debemos respetalas sempre.
Pero o que máis valoro do libro e que conta algo real e serve de axuda as persoas que teñen estas situacións con seus avós. Concretamente o avó tamén ten a mesma enfermidade do avó de Paulo e sei moi ben a qué se refire e como se sinte.
Ana del carmen (9)
ResponderEliminarNo fondo o libro gustoume moito. O autor intenta transmitir aos lectores que un neno pequeno sofre, entende e tamén pode facer moitas cousas polo seu avó ainda que os seus pais non o vexan, nunha familia que convive coa difícil enfermidade dexenerativa do avó. Pero ao pai de Paulo importáballe máis o seu traballo que a familia. Outro exemplo desta situación foi cando os seus pais falaron diante do avó de levalo a unha residencia pensando que non os escoitaba, pero en realidade entendía o que dicían e por iso un día decidiu marchar. Cando Paulo e a súa familia volveron para casa, non o atoparon e chamaron á Policía. Pasados uns días, o carteiro levou unha carta para Paulo. Era do avó... ! Contáballe que fora á Taberna do Pirata. Entón Paulo marchou só a cidade para velo. Pero os seus pais tamen foron ata alí e montouse unha discusión entre o pai de Paulo e o tio Bernardino.
O autor con todas estas situacións continúa transmitindo o sufrimento e a sensibilidade das persoas maiores enfermas, que debemos respetalas sempre.
Pero o que máis valoro do libro e que conta algo real e serve de axuda as persoas que teñen estas situacións con seus avós. Concretamente o avó tamén ten a mesma enfermidade do avó de Paulo e sei moi ben a qué se refire e como se sinte.
Diego Pérez e Nicolás Falcón(8).
ResponderEliminarA nós gustounos o libro porque ten unha ensellanza moi boa,porque temos que valorar as persoas maiores e coidalas moito.A única pega que lle ponemos é que é un pouco aburrido para nos.Outra cousa que nos gusta é que ten debuxos e a veces facilita a comprensión.
Pablo A e Jaime (9)
ResponderEliminarEste libro chamado "chamádeme Simbad", trata dun ancian de que ten unha enfermidade que non recorda nada,
soamente acordase de o seu irmán Bernandino,do seu neto Paulo e un libro(Simbad o mariñeiro,o seu preferido)
Gustounos porque Paulo xoga moito co seu avó.
Porque por moito que o ancian teña unha enfermidade o seu neto xoga moitisímo co seu avó
Miguel Martínez e Jacobo Pazos (9)
ResponderEliminarGustounos porque é moi intrigante,sobretodo a parte na que o avó se escapa de casa e o libro desenrólase moi ben. Pero non nos gustou porque a primeira parte do libro era moi aburrida e tampouco porque non nos gustou a relación que teñen Paolo e o seu avó.
José Ramón, Pablo Cabada e Felipe:
ResponderEliminarEn xeral, o libro gustounos moito porque tiña ese punto de intriga que fai que ao lerlo estes desexando coñecer o final, e que non sexa aburrido.A única pega que encontramos é que ao final é un pouco triste pero para nós o resto de libro é perfecto.
Miguel León e Diego Martínez(8)
ResponderEliminarGustounos porque a relación entre o neno Paulo e o seu avó é moi boa. Isto é algo que sucede pouco na realidade e deberiamos melloralo. Tamén gustounos como finalizou o libro, xa que tanto o avó de Paulo como o resto da familia saíron beneficiados. A parte que non nos gustou foi a trama,xa que desenrólase de forma moi lenta e aburrida. Non nos gustou tampouco a actitude do pai có avó.
Blanca e Carmen
ResponderEliminarPoñésmolle un 8 porque é un libro moi interesante e cheo de valores na vida que temos que seguir
Jorge Glez e Daniel Caride (9)
ResponderEliminarJorge Glez: A min o libro pareceume entretido desde o principio ata o final o que mais me gustou e que toman o mellor dunha enfermidade como e o Alzheimer e o peor que fora tan pequeno e cas letras moi grandes
Daniel Caride:A min igual que o meu compañeiro gustoume moito o libro o que mais me gustou foi que falara sobre a mala relacion entre pais e fillos porque e un problema da sociedade de hoxe en dia.E o que menos me gustou foi que case non habia contexto.
ESPERAMOS QUE VOS GUSTASE O LIBRO COMO A NOS
P.D:Non puxemos acentos porque co ordenador non sabemos poñelos
Nos somos Paula Cordobés e Paula Diz, nos ao libro Chamàdeme Simbad lle poñemos un(8) porque nos pareceu un bo libro que fala sobre o cariño que lle ten o seu neto ao seu avo ainda que teña unha enfermidade, o avò tamén recordaba moitas cousas ainda que tiña isa enfermidade, recordaba ao seu irmán Bernandino, cando empeza o misterio de que o avó desaparece esa e a nosa parte preferida e o neto Simbad como non descubre unhas pistas para atopar a o seu avó que tanto o quere é o que non nos gústou foi cando na taberna do pirata o pai de Simbad empezou a discutir sobre se Bernandino robou o avò.
ResponderEliminar